Γρήγορη αναζήτηση
Διαταραχή Εξαρτημένης Προσωπικότητας
(Dependent Personality Disorder - DPD)
Η Εξαρτητική Διαταραχή Προσωπικότητας (Dependent Personality Disorder – DPD) είναι μια κατάσταση ψυχικής υγείας που χαρακτηρίζεται από μια διάχυτη και υπερβολική ανάγκη φροντίδας, η οποία οδηγεί σε υποτακτική και προσκολλημένη συμπεριφορά και φόβους αποχωρισμού. Τα άτομα με DPD δυσκολεύονται να λάβουν καθημερινές αποφάσεις χωρίς επιβεβαίωση από άλλους και μπορεί να δυσκολεύονται να ξεκινήσουν έργα ή να κάνουν πράγματα μόνοι τους. Μπορεί επίσης να έχουν υπερβολική ανάγκη για συμβουλές και διαβεβαιώσεις και μπορεί να ασχολούνται με φόβους εγκατάλειψης. Η DPD διαγιγνώσκεται συνήθως στην ενήλικη ζωή και είναι πιο συχνή στις γυναίκες απ’ ό,τι στους άνδρες. Η θεραπεία για την DPD περιλαμβάνει συνήθως ψυχοθεραπεία, όπως γνωσιακή-συμπεριφορική ψυχοθεραπεία (CBT) ή ψυχαναλυτική θεραπεία, και μπορεί επίσης να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή για τη διαχείριση συμπτωμάτων όπως το άγχος ή η κατάθλιψη.
Γενικές Πληροφορίες
Τι είναι η Εξαρτητική Διαταραχή Προσωπικότητας (DPD);
Οι ειδικοί ψυχικής υγείας περιγράφουν την προσωπικότητα ως τον τρόπο σκέψης, συναισθήματος και συμπεριφοράς ενός ατόμου. Μια διαταραχή προσωπικότητας επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι σκέφτονται ή ενεργούν, κάνοντάς τους να συμπεριφέρονται διαφορετικά με την πάροδο του χρόνου.
Η Εξαρτητική Διαταραχή Προσωπικότητας (DPD) είναι ένας από τους 10 τύπους διαταραχών της προσωπικότητας. Άλλοι τύποι περιλαμβάνουν την αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας, τη ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας και την παρανοϊκή διαταραχή προσωπικότητας. Η Εξαρτητική Διαταραχή Προσωπικότητας (DPD) αρχίζει συνήθως κατά την παιδική ηλικία ή μέχρι την ηλικία των 29 ετών.
Τα άτομα με DPD έχουν μια συντριπτική ανάγκη να τους φροντίζουν οι άλλοι. Συχνά, ένα άτομο με DPD βασίζεται σε άτομα που βρίσκονται κοντά του για τις συναισθηματικές ή σωματικές του ανάγκες. Οι άλλοι μπορεί να τους περιγράφουν ως άπορους ή προσκολλημένους.
Τα άτομα με DPD μπορεί να πιστεύουν ότι δεν μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους. Μπορεί να δυσκολεύονται να πάρουν καθημερινές αποφάσεις, όπως για παράδειγμα τι να φορέσουν, χωρίς τη διαβεβαίωση των άλλων.
Οι στατιστικές δείχνουν ότι περίπου το 10% των ενηλίκων έχουν διαταραχή προσωπικότητας. Λιγότερο από το 1% των ενηλίκων πληρούν τα κριτήρια για την DPD. Περισσότερες γυναίκες από ό,τι άνδρες τείνουν να έχουν DPD.
Συμπτώματα και Αιτίες
Τι προκαλεί τη Εξαρτητική Διαταραχή Προσωπικότητας (DPD);
Η αιτία της Εξαρτητική Διαταραχή Προσωπικότητας (DPD) δεν είναι πλήρως κατανοητή, αλλά πιστεύεται ότι είναι ένας συνδυασμός γενετικών, περιβαλλοντικών και ψυχολογικών παραγόντων.
Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι τα άτομα με αυτή τη διαταραχή μπορεί να έχουν γενετική προδιάθεση να είναι πιο παθητικά και υποτακτικά. Επιπλέον, μπορεί να έχουν βιώσει τραυματικές ή καταχρηστικές σχέσεις στην παιδική ηλικία, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν στην ανάπτυξη εξαρτημένων χαρακτηριστικών της προσωπικότητας. Άλλοι παράγοντες που μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη αυτής της διαταραχής περιλαμβάνουν την έλλειψη θετικής ενίσχυσης και κοινωνικής υποστήριξης, καθώς και έναν αυταρχικό ή ελεγκτικό γονέα ή φροντιστή.
Επιγραμματικά η Εξαρτητική Διαταραχή Προσωπικότητας (DPD) είναι πιο πιθανή σε άτομα με συγκεκριμένες εμπειρίες ζωής, όπως:
- Κακοποιητικές σχέσεις: Τα άτομα που έχουν ιστορικό κακοποιητικών σχέσεων έχουν υψηλότερο κίνδυνο διάγνωσης DPD.
- Παιδικά ψυχολογικά τραύματα: Τα παιδιά που έχουν βιώσει παιδική κακοποίηση (συμπεριλαμβανομένης της λεκτικής κακοποίησης) ή παραμέληση μπορεί να αναπτύξουν DPD. Μπορεί επίσης να επηρεάσει άτομα που βίωσαν μια απειλητική για τη ζωή ασθένεια κατά την παιδική ηλικία.
- Οικογενειακό κληρονομικό ιστορικό: Κάποιος με μέλος της οικογένειας που πάσχει από DPD ή άλλη αγχώδη διαταραχή μπορεί να έχει περισσότερες πιθανότητες να έχει διάγνωση DPD.
- Ορισμένες πολιτισμικές και θρησκευτικές ή οικογενειακές συμπεριφορές: Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να αναπτύξουν DPD λόγω πολιτισμικών ή θρησκευτικών πρακτικών που δίνουν έμφαση στην εξάρτηση από την εξουσία.
Ποια είναι τα συμπτώματα της Εξαρτητική Διαταραχή Προσωπικότητας (DPD);
Κάποιος που πάσχει από Εξαρτητική Διαταραχή Προσωπικότητας μπορεί να έχει διάφορα συμπτώματα, όπως:
- Αποφυγή της προσωπικής ευθύνης.
Δυσκολία να είναι μόνος.
Φόβο εγκατάλειψης και αίσθημα αδυναμίας όταν τελειώνουν οι σχέσεις.
Υπερευαισθησία στην κριτική.
Απαισιοδοξία και έλλειψη αυτοπεποίθησης.
Δυσκολία στη λήψη καθημερινών αποφάσεων
Διάγνωση και εξετάσεις
Πώς διαγιγνώσκεται η Εξαρτητική Διαταραχή Προσωπικότητας (DPD);
Ο επαγγελματίας ψυχικής υγείας πραγματοποιεί μια φυσική εξέταση για να καταλάβει εάν κάποια άλλη πάθηση μπορεί να προκαλεί τα συμπτώματα. Ο ψυχίατρος θα μιλήσει μαζί σας για το ψυχιατρικό ιστορικό . Οι ερωτήσεις μπορεί να περιλαμβάνουν το πώς αισθάνεστε, τι καταστάσεις εκδηλώνετε και τυχόν προβλήματα χρήσης ουσιών.
Για τη διάγνωση της Εξαρτητική Διαταραχή Προσωπικότητας, ο ψυχίατρος θα αναζητήσει πέντε ή περισσότερα από τα διαγνωστικά κριτήρια του DSM-5. Αυτά περιλαμβάνουν:
- Δυσκολία στη λήψη καθημερινών αποφάσεων, χωρίς υπερβολικό αριθμό συμβουλών και διαβεβαιώσεων από άλλους
- Ανάγκη να αναλαμβάνουν οι άλλοι την ευθύνη για τους περισσότερους σημαντικούς τομείς της ζωής τους
- Δυσκολία στην έκφραση διαφωνίας, λόγω του ότι φοβούνται ότι θα χάσουν την υποστήριξη ή την έγκριση των άλλων
- Δυσκολία στην έναρξη προγραμμάτων/έργων όταν πρόκειται να το κάνουν μόνα τους (κυρίως λόγω της έλλειψης εμπιστοσύνης στην κρίση και τις ικανότητες τους, παρά από έλλειψη κινήτρου ή ενεργητικότητας)
- Προθυμία να κάνει υπερβολικά πολλά πράγματα (π.χ. να αναλάβει εθελοντικά δυσάρεστες/επώδυνες δραστηριότητες) προκειμένου να εξασφαλίσει την επιδιωκόμενη φροντίδα και υποστήριξη από άλλους
- Αίσθημα δυσφορίας ή αδυναμίας όταν βρίσκονται μόνοι επειδή φοβούνται ότι είναι ανίκανοι να φροντίσουν τον εαυτό τους
- Επείγουσα ανάγκη για τη δημιουργία μίας νέας σχέσης με κάποιο άτομο που θα τους παρέχει φροντίδα και στήριξη, όταν μία στενή τους σχέση λήγει
- Επίμονη ενασχόληση με μη ρεαλιστικό τρόπο με φόβους ότι θα εγκαταλειφθούν και θα χρειαστεί να φροντίζουν τον εαυτό τους
Θεραπευτικές παρεμβάσεις
Πώς μπορώ να διαχειριστώ ή να θεραπεύσω τη Εξαρτητική Διαταραχή Προσωπικότητας (DPD);
Η διαταραχή της εξαρτημένης προσωπικότητας είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από υπερβολική ανάγκη φροντίδας και φόβο αποχωρισμού. Ο επαγγελματίας Ψυχικής Υγείας (ψυχίατρος ή ψυχολόγος) μπορεί να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε την DPD. Μπορεί να ξεκινήσετε συστηματική ψυχοθεραπεία , όπως η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία . Αυτές οι συνεδρίες θα σας εκπαιδεύσουν νέους τρόπους να χειρίζεστε δύσκολες καταστάσεις. Η θεραπευτική διαδικασία απαιτεί συνήθως χρόνο και υπομονή, αλλά με τη σωστή υποστήριξη, τα άτομα με Εξαρτητική Διαταραχή Προσωπικότητας μπορούν να μάθουν να αναπτύσσουν μεγαλύτερη αυτάρκεια και να μειώνουν την εξάρτησή τους από τους άλλους. Είναι σημαντικό να συνεργαστείτε με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας με εμπειρία στη θεραπεία διαταραχών προσωπικότητας για την ανάπτυξη ενός εξατομικευμένου σχεδίου θεραπείας.
Εάν η Εξαρτητική Διαταραχή Προσωπικότητας σας προκαλεί κατάθλιψη ή άγχος, ο ψυχίατρός σας μπορεί να σας συνταγογραφήσει φαρμακευτική αγωγή. Οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) ενίοτε είναι κάπως αποτελεσματικοί. Οι βενζοδιαζεπίνες δεν προτείνονται επειδή οι ασθενείς με εξαρτητική διαταραχή προσωπικότητας έχουν αυξημένη πιθανότητα να εξαρτηθούν από αυτά τα φάρμακα.
Πρόληψη
Μπορεί να προληφθεί η Εξαρτητική Διαταραχή Προσωπικότητας (DPD);
Η Εξαρτητική Διαταραχή Προσωπικότητας (DPD) είναι μια κατάσταση ψυχικής υγείας που χαρακτηρίζεται από τη διάχυτη ανάγκη να φροντίζουν κάποιον και από το φόβο της μοναξιάς ή της ανεξαρτησίας. Η αιτία της DPD δεν είναι πλήρως κατανοητή, αλλά πιστεύεται ότι είναι ένας συνδυασμός γενετικών, περιβαλλοντικών και ψυχολογικών παραγόντων, όπως οι παιδικές εμπειρίες εγκατάλειψης, παραμέλησης, κακοποίησης ή τραύματος και/ή τα στυλ προσκόλλησης.
Δεν είναι δυνατόν να προληφθεί η DPD, καθώς η ακριβής αιτία δεν είναι γνωστή και πρόκειται για μια πολύπλοκη διαταραχή. Ωστόσο, η έγκαιρη ανίχνευση και παρέμβαση, καθώς και η αντιμετώπιση υποκείμενων ζητημάτων, όπως οι παιδικές εμπειρίες, μπορεί να συμβάλει στη μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων με DPD.